Κλεοπάτρα Ζ' της Αιγύπτου: Είκοσι ένα αιώνες μετά και ακόμα γοητεύει και διχάζει τα πλήθη 

Κλεοπάτρα Ζ' η τελευταία βασίλισσα της Αιγύπτου, προτού αυτή κατακτηθεί από τον Οκταβιανό Αύγουστο και μετατραπεί σε επαρχία της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Μία από τις σπουδαιότερες, εάν όχι η σπουδαιότερη γυναίκα της αρχαιότητας, η οποία χρησιμοποιώντας τη γοητεία του πνεύματος και του κορμιού της, κατόρθωσε να πρωταγωνιστήσει και να καθορίσει τις εξελίξεις σε έναν ανδροκρατούμενο εκείνη την εποχή κόσμο. Όπως είναι λογικό λοιπόν, η γυναίκα αυτή ενέπνευσε και συνεχίζει να εμπνέει τις καλές τέχνες, ενώ συνεχίζει να γοητεύει, αλλά και να διχάζει τα πλήθη, με τη σημαντική ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά που άφησε πίσω της, καθώς αυτοκτόνησε το 30 π. Χ. ώστε να μην δηλώσει υποταγή στον ορκισμένο εχθρό της Οκταβιανό Αύγουστο.

Και αφού περιέγραψα εν τάχει τη ζωή της σπουδαίας αυτής ιστορικής προσωπικότητας, εισέρχομαι στο κυρίως θέμα του σημερινού άρθρου. Θα έχετε διαβάσει φαντάζομαι, το σάλο που προέκυψε, όταν ανακοινώθηκε το γεγονός πως η καλλονή ηθοποιός Gal Gadot θα ενσαρκώσει στην καινούρια της ταινία, τη βασίλισσα Κλεοπάτρα. Ο λόγος για τα κακεντρεχή σχόλια που ακολούθησαν; Μία μερίδα ανθρώπων, θεώρησε πως η επιλογή μίας ηθοποιού η οποία δεν έχει ξεκάθαρα αφρικανικά χαρακτηριστικά, αποτελεί μία ακόμα προσπάθεια της λευκής φυλής να επιδείξει την ανωτερότητα της σε βάρος της αφρικανικής φυλής. Όλο αυτό το αφήγημα μάλιστα, βασίστηκε στην ανάγκη «προστασίας» και ανάδειξης της ιστορικής αλήθειας, την οποία προσπαθούν κάποιοι να μεταβάλλουν.

Προτού όμως αναφερθώ στους όψιμους μαχητές της ιστορίας, θα ήθελα να πω κάτι σχετικά με την ιστορική αλήθεια. Η Κλεοπάτρα Ζ' λοιπόν, δεν ήταν γνήσια Αφρικανίδα, αλλά ως μέλος της δυναστείας των Πτολεμαίων, είχε ελληνική καταγωγή. Πιο συγκεκριμένα ο γενάρχης της Πτολεμαικής δυναστείας, ο Πτολεμαίος Α', γεννήθηκε στην Εορδαία της Μακεδονίας και ήταν από τους καλύτερους και τους πιο πιστούς συνεργάτες και συνοδοιπόρους του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αντιλαμβανόμαστε πολύ εύκολα λοιπόν, ότι το επιχείρημα της αφρικανικής καταγωγής σε καμία περίπτωση δεν ισχύει και δεν υπάρχει και λόγος να το συζητάμε, καθώς η ιστορική αλήθεια είναι μία και είναι προσιτή σε όλους όσους επιθυμούν να την ανακαλύψουν.

Αφού όμως αναφέρθηκα στην πραγματική καταγωγή της Ελληνίδας βασιλίσσης Κλεοπάτρας, επιθυμώ να σχολιάσω ένα ακόμα παράδοξο που προκύπτει από αυτό τον ενδιαφέροντα ιστορικό διάλογο. Κατά καιρούς έχουμε δει από τη βιομηχανία του Hollywood, απίστευτες διαστρεβλώσεις της ιστορικής αληθείας, προς χάρη του θεάματος και της κινηματογραφικής πλοκής. Έχουμε δει τον κατάξανθο Πηλείδη Αχιλλέα ( σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές) ως μαύρο, έχουμε δει το έπος του Λεωνίδα και των λεοντόκαρδων  πολεμιστών του (300 Σπαρτιάτες, 400 Θηβαίους και 700 Θεσπιείς) να μετατρέπεται σε σαχλή κωμωδία και πάρα πολλά άλλα ιστορικά ατοπήματα και αστοχίες. Όσον αφορά εμένα, σε καμία περίπτωση δεν καταδικάζω αυτές τις ιστορικές αστοχίες είτε μέμφομαι τους εμπνευστές τους. Και δεν το κάνω διότι η ταινία ναι μεν θα σου δώσει το ερέθισμα να μάθεις την ιστορία, μα η ιστορική γνώση δεν κατακτάται μέσω ενός δίωρου φιλμ, αλλά μέσω κοπιώδους ανάγνωσης ( πάντοτε με κριτική σκέψη) των ιστορικών συγγραμμάτων και πηγών. Θεωρώ όμως αντιφατικό και πιστεύω θα συμφωνήσετε μαζί μου, οι ίδιοι άνθρωποι οι οποίοι δεν είπαν ούτε μία λέξη για τα τρανταχτά παραδείγματα διακωμώδησης της ιστορίας που σας παρέθεσα, να μετατρέπονται σε όψιμους μαχητές μίας ιστορικής «αλήθειας», η οποία μάλιστα σε καμία περίπτωση δεν υφίσταται.

Εάν όμως μιλήσουμε με ειλικρίνεια επιτέλους, ίσως κατορθώσουμε να κερδίσουμε κάτι από αυτή την ιστορία. Ίσως κατορθώσουμε να αφαιρέσουμε τις «ταμπέλες» από πάνω μας και να έρθουμε πιο κοντά. Ίσως κατορθώσουμε να μειώσουμε την τοξικότητα που περικλείει τις ανθρώπινες σχέσεις όλο και πιο πολύ τα τελευταία χρόνια και ίσως πετύχουμε μία ριζοσπαστική και αναγκαία τομή, η οποία τον εικοστό πρώτο αιώνα πρέπει να θεωρείται αναγκαία. Ποια είναι η τομή αυτή; Μα ασφαλώς η ελεύθερη βούληση, καθώς και η ελεύθερη και αχειραγώγητη ψυχαγωγία.

Ας συμφωνήσουμε επιτέλους ότι όλοι οι άνθρωποι πρέπει να έχουμε ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις και ότι όλοι οι άνθρωποι δικαιούμαστε να πορευόμαστε σύμφωνα με τη δική μας ελεύθερη βούληση και μακριά από ιδεολογικά, πολιτικά και κοινωνικά «καλούπια». Ας συμφωνήσουμε ότι η ιστορία και τα πολύτιμα διδάγματα της ναι μεν θα αποδίδονται με μία καλλιτεχνική οπτική, αλλά το νόημα και το περιεχόμενο της θα παραμένουν αναλλοίωτα. Ας συμφωνήσουμε ότι οι ίσες αποστάσεις δεν αποτελούν μεροληψία προς όφελος μίας πλευράς, αλλά η απαραίτητη πολιτική η οποία θα αμβλύνει τις διαχρονικές διαφορές μας και θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε στρεβλώσεις αιώνων. Και πρέπει να καταγγέλλουμε την υποκρισία, το μίσος και τον φανατισμό από όπου και αν προέρχονται και σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας μας. Ξεκινώντας λοιπόν από τα μικρά ( κινηματογράφος και ιστορία), ας μιλήσουμε ειλικρινά και ας κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας για έναν κόσμο δικαιότερο, ασφαλέστερο και φιλελεύθερο.

Η Κλεοπάτρα λοιπόν, η σπουδαία αυτή ιστορική μορφή, για ακόμα μια φορά γοητεύει και διχάζει τα πλήθη. Γοητεύει τα πλήθη και τους δίνει την ευκαιρία να ανακαλύψουν όσα τους ενώνουν και όχι όλα όσα τους χωρίζουν. Δίνει μία ευκαιρία στο δημόσιο και ειλικρινή διάλογο να επικρατήσει του φανατισμού και του φθόνου. Εμείς τι σκοπεύουμε να κάνουμε; Θα αξιοποιήσουμε την ευκαιρία αυτή; Ή θα συνεχίζουμε να υποκρινόμαστε και να φιλονικούμε για τα αυτονόητα;