Επίκτητος ο Ιεραπολίτης: Κανείς δεν μπορεί να είναι ελεύθερος, αν δεν είναι κύριος του εαυτού του.

Επίκτητος ο Ιεραπολίτης. Ένας ακόμα σπουδαίος Έλληνας Μικρασιάτης. Ένας στωικός φιλόσοφος ο οποίος δίδαξε την λογική, τη σύνεση και την αυτοπειθαρχία. Ένας φιλόσοφος ο οποίος μας προσέφερε σπουδαία αποφθέγματα, όπως αυτό που αναφέρεται στον τίτλο του σημερινού άρθρου,  μα και πολλά άλλα. Παραθέτω μερικά εξ'αυτών προς τιμήν του σπουδαίου αυτού φιλοσόφου: 1) «Δεν είναι η φτώχεια που προξενεί λύπη αλλά η επιθυμία». 2) Όπως ο ήλιος δεν περιμένει παρακλήσεις και καλοπιάσματα, αλλά ανατέλλει και ευθύς λάμπει και τους αγκαλιάζει όλους, έτσι και εσύ μην περιμένεις θόρυβο και επαίνους, για να κάνεις κάτι καλό, αλλά να ευεργετείς χωρίς υστεροβουλία, και θα αγαπηθείς όπως ο ήλιος. 3) Όταν πρόκειται να κινδυνέψεις για την πατρίδα σου ή για έναν φίλο, μη ρωτάς το μαντείο αν πρέπει να κινδυνέψεις.

Αφού λοιπόν παρέθεσα μερικές από τις σπουδαιότερες (κατά τη γνώμη μου) διδαχές του συνετού αυτού ανδρός, προχωρώ στην ανάλυση του αποφθέγματος του το οποίο αποτελεί τον τίτλο του σημερινού μας άρθρου και το οποίο χαρακτηρίζει πλήρως την κατάσταση την οποία βιώνουμε ως χώρα και ως υφήλιος. Το φετινό καλοκαίρι λοιπόν, ένα καλοκαίρι δυσάρεστο, ένα καλοκαίρι κατά το οποίο κάηκαν 1,2 εκατομμύρια στρέμματα ελληνικής γης, φτάνει σιγά σιγά στο τέλος του και προετοιμαζόμαστε όλοι για έναν ακόμα πιο δύσκολο και επώδυνο χειμώνα. Μα θα αναρωτηθεί κανείς; Πως είναι δυνατόν να μιλάμε για έναν πιο δύσκολα χειμώνα, από τη στιγμή που το εμβόλιο κατά του covid19 έχει πλέον εφευρεθεί και από τη στιγμή που ένα σημαντικό κομμάτι του οικουμενικού πληθυσμού έχει εμβολιαστεί με αυτό;

Η απάντηση στο εύλογο αυτό ερώτημα είναι απλή και χωρίζεται σε δύο σκέλη. Πρώτο σκέλος: Είναι πλέον καθολικά αποδεκτό, ότι ένα εμβολιασμένο άτομο μπορεί να νοσήσει με κορονοιό και ότι μία χώρα με ισχυρό τείχος εμβολιαστικής ανοσίας μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη με ένα νέο πανδημικό κύμα (Ισραήλ π.χ.). Επομένως το εμβόλιο αποτελεί μεν ένα μέτρο για την εξασθένηση της νόσου και για την αποσυμφόρηση του δημοσίου συστήματος υγείας, μα σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί (προς το παρόν) το μέσο που θα μας απαλλάξει άμεσα από αυτόν τον επικίνδυνο ιό. Δεύτερο σκέλος: Πέραν του καθαρά υγειονομικού σκέλους, πλέον τίθεται ζήτημα αξιών και ιδανικών για τον Δυτικό μας πολιτισμό. Διότι ναι, κατά τη γνώμη μου ο Δυτικός πολιτισμός μπορεί να έχει τα ελαττώματα του, μα είναι ο μόνος πολιτισμός που βασίζεται σε αξίες και ιδανικά όπως ο φιλελευθερισμός, η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η ελεύθερη διακίνηση ιδεών και κεφαλαίων.

Διότι ναι, εγώ πίστεψα και πιστεύω στη Δύση του Τζορτζ Όργουελ. Στη δύση που απορρίπτει κάθε μορφή ολοκληρωτισμού και απολυταρχισμού και δίδει στους πολίτες της το δικαίωμα της αυτόνομης βούλησης και της ποιοτικής ζωής. Πιστεύω σε μία Δύση η οποία δε βλέπει τους ανθρώπους ως αριθμούς, αλλά ως πολίτες με ισότιμο λόγο και φωνή. Ως πολίτες με υποχρεώσεις προς την πατρίδα τους και το κοινωνικό σύνολο αλλά και με δικαιώματα συλλογικά και ατομικά. Αναρωτιέμαι λοιπόν, η Δύση αυτή εξακολουθεί να υπάρχει; Και εάν κάποιος απαντά θετικά στο ερώτημα μου, ας απαντήσει και στους εξής προβληματισμούς μου: Ποια φιλελεύθερη και χριστιανική κοινωνία δε σέβεται το δικαίωμα του ανθρώπου στην ελεύθερη βούληση; Είναι δυνατόν το δικαίωμα που ο ανώτατος κριτής όλων χάρισε στο ανθρώπινο είδος, να μας το στερούν άνθρωποι τους οποίους εμείς αναδείξαμε και στηρίξαμε;

Διερωτώμαι επίσης, πως είναι δυνατόν η Ελληνική πολιτεία να ετοιμάζεται να θέσει χιλιάδες υγειονομικούς υπό καθεστώς αναστολής εργασίας; Πως είναι δυνατόν οι άνθρωποι αυτοί που με αυταπάρνηση κράτησαν το σύστημα υγείας και την πατρίδα μας όρθιο σε κρίσιμες στιγμές, τώρα να αντιμετωπίζονται ως αναλώσιμες μονάδες; Είναι δυνατόν η ελληνική πολιτεία να ετοιμάζεται να θέσει χιλιάδες ανεμβολίαστους φοιτητές υπό καθεστώς αναστολής φοίτησης (εάν αρνηθούν να κάνουν το προτεινόμενο τεστ πρόληψης); Είναι δυνατόν η ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ πολιτεία μας να δίνει το πράσινο φως για απολύσεις χιλιάδων μεροκαματιάρηδων οι οποίοι για το δικό τους λόγο αρνούνται (προς το παρόν) να εμβολιαστούν;

Προτού όμως συνεχίσω να εκθέτω τους λόγους για τους οποίους διαφωνώ με το μέτρο της υποχρεωτικότητας, οφείλω να καταστήσω σαφή τη θέση μου. Ανήκω στους νέους ανθρώπους αυτής της χώρας οι οποίοι εμβολιάστηκαν θέλοντας να προστατεύσουν τους γονείς και τους παππούδες τους και διόλου δε μετανιώνω για την απόφαση μου αυτή, καθώς ακολούθησα την προτροπή του σοφού Επίκτητου. Όταν η Πατρίδα μου και οι φίλοι μου κινδύνευσαν δεν σκέφτηκα το πως και το γιατί, απλώς έκανα αυτό που θεωρούσα σωστό για να προφυλάξω την πατρίδα και τους δικούς μου ανθρώπους. Οπότε λοιπόν τα ερωτήματα μου δεν έχουν ΑΝΤΙΕΜΒΟΛΙΑΣΤΙΚΗ, αλλά ξεκάθαρα ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ υφή!

Παρά λοιπόν το γεγονός ότι ανήκω στους εμβολιασμένους Έλληνες, είμαι πρόθυμος να δώσω τη μάχη για να μπορεί κάθε συμπολίτης μου να είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ και ΚΥΡΙΟΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΟΥ. Άλλωστε όσον αφορά τη χώρα μας, βλέπουμε πως και με τις δύο δόσεις έχει εμβολιαστεί το 53% περίπου του γενικού πληθυσμού. Επομένως μιλάμε για μία αδιαμφισβήτητη πλειοψηφία, μα όχι για μία συντριπτική πλειοψηφία, η οποία δικαίωνει τα μέτρα καταναγκασμού που επιβάλλονται. Το επιχείρημα που προσπαθώ να δομήσω όμως είναι το εξής: Το 47% των συμπολιτών μας που διατηρεί επιφυλάξεις σχετικά με την αποτελεσματικότητα και τη χρησιμότητα των εμβολίων, δεν πρόκειται να πειστεί να εμβολιαστεί με μέτρα ολοκληρωτικής φύσεως και ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να πειστεί με αυτόν τον τρόπο. Δεν πρέπει να πειστεί, διότι στον Δυτικό κόσμο που εγώ πιστεύω, ο απολυταρχισμός, όσο εύπεπτα και αν προωθείται δε χωρά. Αντιθέτως, η πειθώ, ο δημόσιος και έντιμος διάλογος και τα κίνητρα έχουν θέση.

Διότι η δημοκρατία και η ελευθερία είναι αγαθά τα οποία ούτε εξαγοράζονται ούτε παραδίδονται. Και εάν δεν πιστεύετε εμένα δείτε τα αμέτρητα παραδείγματα που μας προσφέρει η ιστορία, με πλέον χαρακτηριστικό το παράδειγμα των Αθηναίων, οι οποίοι ανέτρεψαν την τυραννία του Ιππία (υιός Πεισίστρατου), παρά την πλειάδα των θετικών μέτρων και έργων του Πεισίστρατου και των υιών του, ακριβώς επειδή υπέρανω όλων των αγαθών έθεσαν την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ τους. Και αργότερα όμως, επί Ρωμαιοκρατίας, πάλι οι Αθηναίοι διάλεξαν την ελευθερία, έναντι της βολικής απολυταρχίας. Όταν λοιπόν ο βασιλέας του Πόντου Μιθριδάτης Στ' κήρυξε τον πόλεμο στους Ρωμαίους, οι Αθηναίοι παρά τις καλές τους σχέσεις με τη Ρωμαική πολιτεία, αποφάσισαν να επαναστατήσουν και να διεκδικήσουν και πάλι την ουσιαστική αυτονομία και ελευθερία τους. Απόφαση την οποία πλήρωσαν όταν ο Κορνήλιος Σύλλας εκδίωξε τον Μιθριδάτη από την ελληνική Γη και λεηλάτησε με βάναυσο και κτηνώδη τρόπο την λαμπρή πόλη των Αθηνών!

Εν ολίγοις, εγώ, ένας αταπεινός Έλληνας πολίτης, ζητώ από τους συμπολίτες μου να σκεφτούν με λογική και σύνεση και να αποφασίσουν ποιοι είναι το πατριωτικό και κοινωνικό καθήκον που πρέπει να επιτελέσουν με δική τους θέληση. Παράλληλα όμως, ζητώ από την πολιτεία μας να μην ακολουθήσει ολοκληρωτικές πολιτικές, οι οποίες δεν ταιριάζουν στον πολιτισμό και στον λαό τον οποίον καλείται να υπηρετήσει. Διότι η ιδεολογία του ολοκληρωτισμού, του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας μπορεί να ηττήθηκε στο β' παγκόσμιο πόλεμο, τα τείχη του ολοκληρωτισμού και του διχασμού μπορεί να γκρεμίστηκαν το 1989, μα εμείς οι φιλελεύθεροι Δυτικοί, εξακολουθούμε να διεκδικούμε και θα διεκδικούμε πάντοτε, το δικαίωμα μας στην ελεύθερη βούληση και στην ελεύθερη διακίνηση ιδεών και απόψεων!