Η Μουσική ως Μέσο έκφρασης των Κοινωνικών μεταβολών

Η Μουσική αποτελούσε και αποτελεί ένα διαχρονικό <<βάλσαμο>> στη ψυχή των ανθρώπων. Ένας διαχρονικός τρόπος έκφρασης των πόθων και των επιθυμιών του λαού καθώς και ένα μέσο σφυγμομέτρησης της κοινής γνώμης, το οποίο δίνει το έναυσμα για τις μεγάλες κοινωνικές μεταβολές. Η Μουσική υπήρξε κομμάτι της ζωής των ανθρώπων από τα πρώτα κιόλας χρόνια. Στην Αρχαία Ελλάδα για παράδειγμα είχε τόσο μεγάλη σημασία, ώστε τη προστάτευε ο Απόλλων, ο γιος του Διός και της Λητούς και μια από τις πιο σημαντικές θεότητες του δωδεκάθεου, με τις εννέα Μούσες ( κόρες του Διός και της Μνημοσύνης και προστάτιδες όλων των καλών τεχνών). Τα μουσικά όργανα όπως ο αυλός, η φλογέρα και η άρπα χρησιμοποιήθηκαν ώστε να δοξάσουν και να υμνήσουν τα κατορθώματα των ηρώων της εποχής καθώς και των Θεών του Ολύμπου. Διάφορες ιστορίες μάλιστα ( όπως ο μουσικός διαγωνισμός μεταξύ του Απόλλωνος και του εγωπαθούς Μαρσύα, ή του Ορφέα που γαλήνεψε τις Σειρήνες και το φοβερό και τρομερό Κέρβερο με <<όπλο>> τη λύρα του) αποτελούν το <<επισφράγισμα>> του σπουδαίου ρόλου που κατείχε η μουσική στις ζωές των Αρχαίων Ελλήνων. Στην πορεία των χρονών η μουσική εξελίχτηκε (όπως και όλες οι υπόλοιπες μορφής τέχνης) ως ένα μέσο εκδήλωσης της αγάπης των πιστών στο Θεό και στον αυτοκράτορα. Και στη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία καθώς και στη Βυζαντινή, η μουσική διαδραμάτιζε πολύ σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια των ψαλμωδιών. Έπειτα η μουσική εξελίχτηκε όπως και τα είδη της. Στην Ελλάδα μάλιστα χρησιμοποιήθηκε για να <<ντύσει>> και να <<ομορφύνει>> τα δημοτικά τραγούδια, ως μία συνέχεια της Αρχαιοελληνικής λυρικής ποίησης, η οποία εμπνεύστηκε από τις ρίζες της, δημιούργησε όμως παράλληλα και το δικό της πολιτιστικό <<αποτύπωμα>> και αποτελεί ένα πολύ σημαντικό μέρος των παραδόσεων μας που διαμόρφωσε ουσιαστικά και τη σύγχρονη Ελληνική Λαϊκή μουσική. Τα ρεμπέτικα τραγούδια για παράδειγμα που δημιουργήθηκαν για να εκφράσουν το πόνο και τη θλίψη των Ελλήνων προσφύγων της Μ. Ασίας και εξελίχτηκαν σε τραγούδια όλων των Ελλήνων ( ανεξαρτήτου κοινωνικής τάξεως) αποτέλεσαν τη σημαντικότερη πηγή έμπνευσης των σύγχρονων καλλιτεχνών. Στο εξωτερικό παρατηρείται επίσης μια απόλυτη ταύτιση των μουσικών ειδών που προωθούνται ανάλογα με τις κοινωνικές ανάγκες και επιθυμίες. Η Κλασική μουσική για παράδειγμα εξέφρασε τις ανώτερες τάξεις κυρίως κατά την αναγεννησιακή περίοδο και έπειτα, ενώ η τζαζ μουσική στην οποία διακρίθηκαν Αφροαμερικανοί καλλιτέχνες σε μία περίοδο όπου τα κοινωνικά στερεότυπα αιώνων, ήταν έτοιμα να ξεπεραστούν, εξέφρασε ακριβώς την επιθυμία των ανθρώπων για ισότητα και παύση των φυλετικών διακρίσεων. Έπειτα ακολούθησε το rock and roll το οποίο δημιουργήθηκε για να εκφράσει τις προσδοκίες της μεταπολεμικής γενιάς για ανεμελιά και ριζικές αλλαγές, οι οποίες θα διαμόρφωναν έναν κόσμο ειρηνικό και πιο δίκαιο για όλους. Στη δεκαετία του 60 με 70 μάλιστα άφησε τη θέση του στη rock μουσική η οποία γεννήθηκε από τα σπλάχνα του rock and roll για να εκφράσει μια νέα γενιά που επαναστατούσε και ζητούσε ισότητα, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη και πρόοδο ( παιδιά των λουλουδιών, κίνημα του Μάη 1968 Παρίσι). Έπειτα κατά τη δεκαετία του 80' και του 90' (προσωπικά η αγαπημένη μου μουσική περίοδος) η μουσική αποτέλεσε μέσο έκφρασης της κοινωνικής και ηθικής απελευθέρωσης, με το ροκ και την ποπ να πρωταγωνιστούν ως φορείς των νέων αυτών ιδεών. Ένας κόσμος εντελώς διαφορετικός μόλις είχε εμφανιστεί και ήταν έτοιμος να εξελιχτεί στο κόσμο που γνωρίζουμε σήμερα. Έναν κόσμο όπου η ροκ και η ποπ μουσική αντέχουν και πρωταγωνιστούν καθώς καταφέρνουν να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις της κοινωνίας του σήμερα ( τις οποίες και δημιούργησαν εξάλλου), ενώ η ραπ και η τραπ μουσική έρχονται για να εκφράσουν τις γενιές του σήμερα. Τις γενιές που καυτηριάζουν τον κόσμο που δημιούργησαν οι προηγούμενες γενιές και τις στρεβλώσεις του με μια σκωπτική, αλλά ανέμελη και <<ελαφριά>> παράλληλα ματιά η οποία ταυτίζεται με ένα πολύ σημαντικό τμήμα της νέας γενιάς. Εν κατακλείδι το μόνο σίγουρο είναι πως όσο υπάρχει άνθρωπος θα υπάρχει και μουσική. Διότι όπως και ο κινηματογράφος, όπως και η ζωγραφική έτσι ακριβώς και η μουσική εκτός του ότι αποτελεί μια πολύ καλή διέξοδο από τα προβλήματα της καθημερινότητας, αποτελεί και τον <<καθρέφτη>> των πόθων, των προβλημάτων και των ιδιαιτεροτήτων της εκάστοτε γενιάς!